Poznati crnogorski književnik Slobodan Vukanović objavio je novu knjigu naučnofantastične poezije Devedeset deveti je obožavao maslačak u izdanju Pegaza iz Bijelog Polja.

Jedan od pionira među jugoslovenskim pesnicima koji su stvarali SF poeziju još 70-ih godina prošlog veka i čija dela su zastupljena u čitankama crnogorskih osnovaca, novu zbirku pesama stvarao je punih dvanaest godina, od 2010. do 2022. U pesmama se bavi temama prolaznosti, smrti, nestajanja, filozofskim poimanjima, fantastičnim motivima.

Recenzentkinje Svetlana Čabarkapa i Natalija Đaletić tumače Vukanovićevu poeziju kao refleksivnu, stilizovane ritmičnosti, zvučnosti, simboličnosti, višedimenzionalnih značenja, dok pesnik i dalje ostaje tragač i Odisej svemirskih putovanja, kako smo i očekivali od njega.

On sam kaže: „Posle osvajačkih mapa, ostala nam je mapa genoma, sekvenciranja, projekat ljudskog SMO svoj hram čovekoloških zabluda, kao hodočasnici Mlečnog puta postaćemo jahači, tragači, ispitivači dimenzija: četvrte, pete, šeste…“

Miraš Martinović o pesmama zastupljenim u Vukanovićevoj novoj knjizi kaže: „Sve ovdje odiše vječnošću i životom, sve je sada u prostoru koji ne dotiče prolaznost. Vukanović je prisutan u ovdašnjem i današnjem životu, među ljudima, sitnicama koje nosi svakodnevlje, ali i ronilac koji je sišao u duboki okean, među ponorne rijeke i neprolazne oblike, među simbole koji pulsiraju i daju snagu i energiju, pred čime  je smrt ništavna, a život superioran.“

„Vukanović je moderan, ali i drevan, činjenica koja ide uz velike pjesnike. Ovo je knjiga kontinuiteta i diskontinuiteta. Pjesnik kroz staro stvara novo. Zapravo, u knjizi je sve novo: književni postupak, forma, stil. Pa se ova knjiga izdvaja među ostalim njegovim knjigama. Ona je zbir iskustva, pjesničkog i životnog, palimpsest koji otkriva pjesničke dubine, pjesnički brevijar koji ga sada izdvaja i čini zaokruženom književnom pojavom, bez koje bi crnogorska književnost bila drugačija i siromašnija. Sa njome je Vukanović ovoj književnosti podario neprolazno bogatstvo, magiju koja će obnavljati i ovog pjesnika i književnost kojoj pripada“, kaže Miraš Martinović posebno se osvrnuvši i na sam naslov knjige uz ocenu da je „jednostavan, intrigantan, i simboličan. Obični Ključ za ulazak u veliko carstvo poezije“.

Slobodan Vukanović je objavio deset knjiga za decu, tri romana. Ostavio je značajan trag u jugoslovenskoj avangardi 70-tih i 80-tih godina prošlog veka. Bogić Rakočević je u predgovoru antologije crnogorske poezije XX veka Poetika Montenegrina o Vukanoviću rekao: „Riječ je o jednom od naših najznačajnijih fantasta ili maštara, pjesničkih interpretatora i SF autora.“ A Vojćeh Kališevski u časopisu Wyspa: „Poezija Slobodana Vukanovića ima odličnu filozofsku crtu, koja dodiruje tajnoviti horizont, nepoznat, ali neizbežan, koji svakog od nas čeka“.