U izdanju zrenjaninske Agore upravo je objavljena nova knjiga Ilije Bakića, Na kraju sveta, Ksander, i to svega nekoliko dana nakon što je novosadski Solaris čitalaštvu predstavio roman Ljudska grla ili Levoruki istog autora.

Time je još jednom potvrđena Bakićeva poslovična predanost književnom stvaralaštvu i fantastici, a splet okolnosti je hteo da se njegove dve knjige pojave u razmaku od samo nekoliko dana.

U svom novom romanu Bakić se poetikom nadovezuje na knjigu Četiri reke izviru u Raju i ine plovidbe. Radnja romana opisuje velikog vojskovođu Ksandera, koji zahvaljujući svojim neutaživim osvajačkim ambicijama i pohodima ulazi u klinč sa nesvakidašnjim iskušenjima i izazovima proisteklim iz sfere čudesnog i natprirodnog.

Kako ističe urednik izdanja, Nenad Šaponja, Na kraju sveta, Ksander Ilije Bakića romaneskno je majstorstvo u kojem se celokupna drama mikroverzuma alternativnih svetova oslikava u motivsko-tematskoj i jezičko-stilskoj složenosti „ukroćenog haosa“ teksta.

Poetičkim putokazima između pseudoistorijskog, fantastičnog i avanturističkog romana, izlazeći iz očekivanih žanrovskih granica književne fantastike (čime se ovaj autor još jednom afirmiše kao prozni pisac koji ruši čitalački „horizont očekivanja“), ali i kompleksnošću svih 25 narativnih segmenata knjige koji su nadograđeni zavodljivim slikama visokog poetskog naboja i delikatnim semantičkim bravurama, ovaj roman se poetički nastavlja na Bakićevu knjigu priča Četiri reke izviru u raju i ine plovidbe, sa kojom deli snažan značenjski stožer i centralni simbol u kreiranju Priče, a to je – putovanje.

Njegov glavni protagonista – vojskovođa Ksander u svojoj opsesivnoj nameri za osvajanjem i savladavanjem novih svetova, kreće se nepoznatim stazama iskušenja na kojima se suočava sa čudesnim i neistraženim biljnim, životinjskim i ljudskim svetovima i natprirodnim pojavama… Putovanje kao San, ali i kao Surovost Života postaje simbol ukrštaja fantastične književne tradicije sa istorijskom metafikcijom, psihološkog romana sa postmodernim „plutajućim subjektom“, avanturističkog romana sa fantazijom, a bogata naracija obiluje poetizacijom romanesknog žanra, zazivajući i nasleđe lirskog avangardnog romana, sada preoblikovanog u jedan sasvim novi poetički kod, zagonetan i autentičan, na šta je čitalačka publika navikla kada su prozna ostvarenja Ilije Bakića u pitanju.