Američki pisac Din Kunc je u svom romanu Oči tame (The Eyes of Darkness) iz 1981. godine pisao o virusnoj epidemiji sa epicentrom u Vuhanu, kineskom gradu koji je ove godine privukao pažnju svetske javnosti kao izvorište epidemije ozloglašenog koronavirusa.

Uprkos pompi koja se na internetu munjevito stvorila oko ovog detalja i tvrdnji da je Kunc predvideo koronavirus, ispostavlja se da je zapravo mesto pojave virusa jedini detalj iz romana, koji se poklapa sa stvarnom epidemijom.

Za razliku od koronavirusa koji nije nastao veštačkim putem, u romanu Dina Kunca virus, imenovan kao Vuhan-400, razvijen je u kineskoj vojnoj laboratoriji kao potencijalno biološko borbeno sredstvo. Virus se u romanu naziva „savršenim oružjem“, jer je 100% smrtonosan. Koronavirus, sa druge strane, smrtonosan je u 2% slučajeva.

Vreme inkubacije virusa Vuhan-400 kraće je od četiri sata, dok vreme inkubacije koronavirusa iznosi od 2 do 14 dana, mada su zabeleženi slučajevi kod kojih je inkubacija trajala i više od dve nedelje.

Takođe, virus u romanu utiče samo na ljude, ne može da opstane izvan ljudskog tela duže od jednog minuta i ne zahteva skup postupak dekontaminacije.

Ono što se poklapa u fikciji i stvarnosti je činjenica da Institut za virologiju grada Vuhana zaista postoji i nalazi se nekoliko kilometara izvan samog grada.

Institut je, međutim, osnovan 1956, odnosno 25 godina pre nego što je roman objavljen.

Tajvan njuz ukazuje na to da je u ranijim izdanjima knjige virus drugačije nazivan, pa je umesto Vuhan-400, virus koji je navodno razvila kineska vlada, nosio naziv Gorki-400 i bio je kreacija ruskih naučnika.

Tek u kasnijim izdanjima romana ime virusa je promenjeno, ali se ne zna kada tačno, a verovatno je da se to dogodilo devedesetih godina.