Pisac i vizuelni umetnik Dejan Atanacković, poznat po romanu Luzitanija za koji je 2018. godine dobio NIN-ovu nagradu, objavio je novi naslov – Tajni roman Gorana Grolovića. Radnja ovog dela odvija se u zgradi broj 37 u beogradskom predgrađu K, gde se životi stanara prepliću sa misterioznim događajima među kojima javljanja umrlih ne spadaju u red najbizarnijih.

Tajni roman Gorana Grolovića, koji spaja elemente fantastike, urbane misterije i društvene alegorije, potvrđuje Atanackovića kao jednog od najautentičnijih savremenih srpskih pisaca, čije se knjige prepoznaju po spoju umetničke imaginacije i društvene pronicljivosti.

„Tajni roman Gorana Grolovića ne istražuje samo slast i magiju pripovedanja. Dejan Atanacković zida čitav jedan ep o savremenom Beogradu, prepun horora i socijalne kritike, satire i fantastike – žanrovskih elemenata koji su isto tako i začini srpske stvarnosti“, navodi književna kritičarka Vladislava Gordić Petković. „Roman ima i ono što ep nema: pažljivo izvajane junakinje i junake, uhvaćene u hodu koji se opire zacrtanim linijama, natovarene bremenom trauma i tajni, grehova i nepravdi. Tajni roman čita se kao beogradska verzija Markesovih Sto godina samoće, kao priviđenje udomljeno u realnosti, kao borba za istinu bez koje je običan život odavno nemoguć.“

Na sajtu izdavačke kuće Besna kobila, koja je stala i iza najnovije Atanackovićeve knjige, objavljen je uvodni segment rukopisa: „Bila je nedelja, rano otoplele februarske zime, u doba uobičajeno jalovih nada da je proleće na pragu, kada su stanarima zgrade broj 37, soliteru u naselju K. u Beogradu, počeli da se javljaju mrtvi. Teško je sada, posle toliko godina, utvrditi ko je bio prvi primalac neobičnog telefonskog poziva. Dosta je već i što se u opštem metežu, mnogo dana kasnije, saznalo da su pozivi počeli baš te druge nedelje meseca februara, i da se od toga dana, prema naknadno upoređenim svedočenjima, u svakom stanu događala istovetna stvar. Telefon bi zazvonio, a poznati glas javljao se odnekud daleko, makar je takav utisak ostavljala primetno loša veza. Nesumnjivo iz inostranstva, kako će neko primetiti.“

Roman je urađen u mekom povezu, ima 324 strane, a prvih 30-ak strana možete pročitati ovde. Do kraja oktobra knjiga će biti dostupna isključivo u beogradskim knjižarama Beopolis, Urban Reads, Štrik i Mikaleidoskop, dok će se početkom novembra naći i u ponudi knjižarskih lanaca Delfi i Vulkan, kao i na policama knjižara u svim većim gradovima Srbije.

Knjigu je moguće naručiti direktno od izdavača po ceni od 1.100 dinara.

Dejan Atanacković (Beograd, 1969), likovni umetnik i pisac. Samostalno izlaže od devedesetih. Od 2000. godine predaje na univerzitetskim programima u Firenci i Sijeni, u okviru kojih je držao više predmeta iz oblasti vizuelne umetnosti, kulture i književnosti, vodio radionice zasnovane na dijalogu studenata i psihijatrijskih pacijenata i sarađivao sa firentinskim Muzejom prirodnih nauka. Inicirao je mnoge programe kulturnog povezivanja Beograda i Firence i projekte posvećene položaju pripadnika marginalizovanih grupa. Dobitnik je NIN-ove nagrade za svoj prvi roman, Luzitanija, u izdanju Besne kobile. Kod istog izdavača objavio je zbirku pripovedaka Čovek bez jezika. Pisao je više godina mesečne kolumne za NIN, a od januara 2024. kolumnista je Novog magazina. U periodu 2022-2023. bio je odbornik u Skupštini Grada Beograda ispred koalicije Moramo.