Narodna biblioteka Srbije objavila je prošle godine novo izdanje romana Milorada Pavića “Kutija za pisanje” i to je prva knjiga slavnog pisca koja je posle njegove smrti objavljena na srpskom jeziku.

Radnja romana odvija se u Kotoru, Parizu i u Bosni za vreme poslednjeg rata, a na sajtu B92.net “Kutija za pisanje” je predstavljena sledećim rečima: “Na jednoj ravni, ovo je priča o ljubavi između mlade Francuskinje Lili i srpskog studenta Timoteja. Na drugoj ravni, polazeći u svom delu od biblijskih priča, kabalističke tradicije, grčke mitologije, kao i balkanske usmene tradicije, i preoblikujući ih, Pavić uzima prastaru priču s početka vremena, koju projektuje u period kraja XX veka i u ljubavnu priču glavnih likova, koji, iz takve perspektive, poprimaju obrise mitskih junaka. Uz to, njihova priča odslikava i složeni odnos između Evrope i Balkana, naročito u svetlu nedavnih događaja na ovim prostorima.”

Opisujući roman “Kutija za pisanje” kao poetički biser, književni kritičar Aleksandar Jerkov istakao je da je to delo ostalo na margini Pavićevog romanopisnog opusa zato što je “Hazarskim rečnikom” postavio granice zbog kojih su njegovi ostali radovi delovali slabo, iako se radi o vrhunskim delima.

Posebnu osobenost ovog izdanja “Kutije za pisanje” čine Pavićeve napomene unete rukom u lični primerak romana.