“Laguna” je objavila još jedno delo nobelovca Mo Jana, roman “Umoran od života i smrti”. Jenova dela krasi snažan spoj socijalnog i magijskog realizma, a premisa ovog satiričnog roman je da umor nastaje od preteranih želja.
Docent na Katedri za orijentalistiku Filološkog fakulteta u Beogradu, Mirjana Pavlović, o knjizi kaže: “Ovaj svoj možda najkontemplativniji roman, inspirisan budističkim shvatanjem da ’umor od života i smrti (tj. od stalnog reinkarniranja) nastaje zbog preteranih želja’, Mo Jen je napisao za svega četrdeset tri dana, i to četkicom na tradicionalnom kineskom papiru. Priču pripoveda nekadašnji zemljoposednik koji je streljan za vreme zemljišne reforme 1950. godine. Ne želeći da prizna da je izvršio bilo kakav zločin osim da je bio bogat, on se redom reinkarnira u magarca, vola, svinju, psa i majmuna koji su svedoci društvenih promena nastalih u njegovom zavičaju tokom narednih pedeset godina. Konačno, u noći dočeka novog milenijuma on će se ponovo roditi kao hemofilično dete koje će u petoj godini svog života ispričati ukućanima dugu zemljoposednikovu priču koju smo prethodno pročitali. U pogledu narativne tehnike, Mo Jen se u velikoj meri oslanjao na formu klasičnog kineskog romana podeljenog na poglavlja-epizode, kao i na narodne priče. S druge strane, ova maštovita, crnohumorna hronika kineske istorije druge polovine XX veka obiluje i postmodernističkim sredstvima, kao što je metafikcijsko poigravanje koje ima za cilj da pokaže da je istina mnogostruka i složena.”
Mo Jen je rođen 1955. godine. Tokom Kulturne revolucije 1966, kao “nepoželjni element” biva izbačen iz škole. Deset godina kasnije pristupa Narodnoj oslobodilačkoj vojsci i učlanjuje se u Komunističku partiju. Diplomirao je na Vojnoj akademiji umetnosti i književnosti 1986. godine, a zatim i na Pekinškom univerzitetu. Prvu novelu “Kiša pada na prolećno veče” objavio je 1981. godine, ali se proslavio romanom “Crveni sirak” koji je pretočen u film 1986. Dao je ostavku u vojnoj službi 1999. gde je do tada radio u odeljenju za kulturu. Dobio je Nobelovu nagradu za književnost 2012. godine sa obrazloženjem da sa “fantastikom spaja fikciju, istoriju i savremeni trenutak”.
Na srpskom jeziku do sada su objavljena njegova dela: “Velika nedra i široka bedra”, “Promena”, “Žabe”, “Republika pijanaca”, “Balada o belom luku” i “Priče o crvenom sirku”.
