Laguna je objavila naučnofantastični roman “Plaćenik” američke književnice Loiz Mekmaster Bižol. Roman je treći iz serijala o međuzvezdanom špijunu i plaćeničkom admiralu sa planete Barajar, Majlsu Vorkosiganu. Priča, pisana u stilu spejs opere s obiljem bitaka, zavera i preokreta, smeštena je hiljadu godina u budućnost.

Na planeti Barajar fizički nedostaci su društveno neprihvatljivi. Majls ima briljantan um, jedva 165 cm visine, preveliku glavu, izuzetno krte kosti i žarku želju da upiše vojnu akademiju.

Pošto već na početku padne fizički deo prijemnog ispita za vojnu akademiju, Majls odlazi na Beta koloniju gde istog dana završava sa obveznicom koju ne može da pokrije, vlasništvom nad teretnim brodom spremnim za staro gvožđe i depresivnim pilotom alkoholičarom na grbači. Kako bi nadoknadio novčane gubitke, Majls odlučuje da preveze jedan tovar na Tau Verde IV. Posao je lak, a ponuđen novac popriličan.

Problem je što se isplata dobija po isporuci, a odredište je usred ratne zone krcate vojnicima i plaćenicima. Događaji se otimaju kontroli, a jedino što Majlsovu družinu održava u životu jesu njegova lukavost, tvrdoglavost, brzo razmišljanje – i činjenica da je već uzeo zalet.

Loiz Mekmaster Bižol rođena je u Ohaju 1949. godine. Već u devetoj godini zavolela je naučnu fantastiku i, upoznavši se s tehnikom žanra, počela da razvija sopstveni stil.

Neko vreme radila je kao biolog, a zatim se potpuno posvetila pisanju. Napisala je preko dvadeset knjiga. Njena prva tri romana, “Krhotine časti”, “Ratnikov šegrt” i “Etan od Atosa”, objavljeni su 1986. godine.

Gospođu Bižol kritičari porede s Ursulom le Gvin, zbog čvrstih feminističkih stavova koje ne propoveda u svom delu, nego blago nagoveštava. S druge strane pak, kritičari je slave jer “piše kao muškarac”. Sama književnica prihvata oba stava, ali sebe najradije naziva “zastupnikom ljudkih bića”.

Dobitnica je nagrada Nebula i Hugo. Godine 1987. bila je kandidovana za nagradu Džon V. Kembel.

Loiz Mekmaster Bižol živi u Mineapolisu i majka je dvoje dece.