U izdanju Derete nedavno su objavljena sabrana dela jednog od najprestižnijih pisaca dvadesetog veka, Meksikanca Huana Rulfa. Iako slovi za istaknutog pisca na španskom jeziku, njegov opus čine samo jedna zbirka priča Dolina u plamenu (1953) i dva romana Pedro Paramo (1955) i Zlatni petao (pisan između 1956. i 1958. godine, a objavljen 1980).
Prve dve knjige, na kojima počiva ugled pisca, objavljene su u Deretinom izdanju objedinjeno, među zajedničkim koricama.
Pedro Paramo je priča mrtvih, i o mrtvima. Naoko realističan opis dolaska jednog mladića, Huana, u malo seoce Komalu, u potrazi za ocem, što je bio amanet njegove umiruće majke, postepeno se pretvara u fantazmagoriju u kojoj junak shvata da je okružen mrtvim žiteljima sela, koji naseljavaju svoje nekadašnje životno stanište.
Svojom jedinstvenom narativnom tehnikom i tekstualnom građom, Pedro Paramo daje mnogo bolji uvid u deo meksičke istorije s početka 20. veka (tokom i posle meksičke revolucije 1910-1920) nego neke objektivne studije. On uranja čitaoca u svet kontradikcija, u borbu s prošlošću koja još nije iščezla i sadašnjošću oblikovanu silama izvan naše moći i uticaja. Roman predstavlja Pedra Parama i ostale stanovnike Komale u njihovim izigranim snovima, neostvarenim željama i neuspešnom pokušaju da žive u sreći i zadovoljstvu. Takođe, ovo delo, posebno odražava fascinaciju meksičkog naroda smrću.
Zanimljivo je da je autor, imena za svoje likove pronalazio na nadgrobnim spomenicima groblja u Halisku, čime kao da je prizivao sve one sablasti iz fiktivnog sela Komala.
Zbirka priča Dolina u plamenu predstavlja prethodnicu romana. Priče svedenog izraza, donele su sve poetske kodove neophodne za dešifrovanje Pedra Parama.
Huan Karlos Perez Nepomuseno Rulfo Vizkaino (šp. Juan Nepomuceno Carlos Pérez Rulfo Vizcaíno; Sajula, 16. maj 1917 — Meksiko Siti, 7. januar 1986) bio je pisac, scenarista i fotograf. Zajedno sa Horheom Luisom Borhesom proglašen je za najistaknutijeg autora koji je stvarao na španskom jeziku sredinom dvadesetog veka.
