Prvi gotski roman Otrantski zamak Horasa Volpola iz 1764. godine, ovih dana doživeo je, zahvaljujući izdavačkoj kući Gavran, novo izdanje na srpskom jeziku.

Uz dorađeni prevod, i Volpolove predgovore prvom i drugom izdanju, knjiga donosi i pogovor prevodioca Milene Dasukidis „Otrantski zamak: Put do kanona“ u kome se ukazuje na značaj ovog Volpolovog dela, ali i detalj da o njemu domaća čitalačka zajednica, zapravo, vrlo malo zna. Među proučavaocima književnosti Otrantski zamak je poznat kao nezaobilazna književna činjenica, ali zahvaljujući neadekvatnom tretmanu, čak i među upućenijim poznavaocima i ljubiteljima mračne fantastike ovo delo je ostalo potpuna nepoznanica.

„Dva i po veka nakon prvog objavljivanja, Otrantski zamak se danas nalazi u studijskom programu svakog viđenijeg univerziteta zapadne kulture“, u pogovoru izdanja, ističe prevodilac Milena Dasukidis. „Tokom proteklih nekoliko decenija, otkako je gotska književnost nanovo otkrivena kao umetnička forma vredna pažnje i teorijsko-kritičkog pristupa, Otrantski zamak je, uz druga ostvarenja gotske proze, podvrgavan pažljivom proučavanju iz aspekta različitih kritičkih pravaca, i pokazalo se da ovaj roman poseduje zamašan interpretativni potencijal. Svojom inventivnošću, smelošću, jasnom namerom, ovaj roman je uspeo da odoli najvažnijem vrednosnom sudu i obezbedi sebi besmrtnost“.

Na poleđini izdanja citirana je ocena saradnika Instituta za književnost dr Nedeljke Perišić Bjelanović da ovo izdanje i teorijski i praktično pokazuje domaćim ljubiteljima gotike i horora da Otrantski zamak konačno zasluženo ulazi u književni kanon zahvaljujući unutrašnjim kvalitetima svojih romanesknih struktura.

Horas Volpol (1717-1797) četvrti erl od Orforda i sin ser Roberta Volpola, bio je engleski književnik, istoričar umetnosti, kolekcionar antikviteta i član Parlamenta. Godine 1747. kupio je kuću u predgrađu Londona, danas poznatu po imenu Stroberi Hil (Strawberry Hill), čiji je enterijer i eksterijer preradio u stilu gotske arhitekture iz džordžijanskog perioda. Ovaj poduhvat je uticao na pojavu neogotskog arhitektonskog stila u Engleskoj nekoliko decenija kasnije. Volpol je upravo u ovoj vili, pod utiskom kreiranja te gotske vizije, usnio san, zapravo košmar, iz kojeg je nastao Otrantski zamak.