Ivana Milaković

Rođena 1976. godine u Beogradu, diplomirala dramaturgiju na Fakultetu dramskih umetnosti u Beogradu 2000. godine.

Kratke priče na srpskom i engleskom objavljivala u nedeljniku Grad, časopisima Gradina, Naš Trag, Znak Sagite i Omaja, sajtovima Art-Anima, Horrorfind, Screaming Planet, Helly Cherry, u fanzinu Emitor i pozorišnoj novini LUDUS. Radila na serijama za decu (“Kocka, kocka, kockica”, “Čuvari osmeha”, “Globus autobus”, “Piši briši”) kao scenarista, dramaturg ili saradnik. Na sajtu Internet Krstarica objavila preko pedeset prikaza knjiga. Objavila radio-dramu “Petoro ljudi u Radio Beogradu, a o psu da i ne pričamo” u Balkanskom književnom glasniku.

Zastupljena je u zbirci Gradske priče 3 – fantastika (2008), antologijama Beli šum (2008) i Istinite laži (2009), i zbornicima Alisa u zemlji priča i www.priče.co.yu.

Pisala za Internet Krstaricu, gde do sada ima preko šest hiljada objavljenih tekstova.

Prevođena na rumunski.

Pisac, prevodilac i urednik u najam. Do sada sa engleskog prevela dva eseja Normana Spinrada (“Okvir i retrospektiva”, priredila Lidija Beatović), romane “Darovita” Kristin Kešor, “Grad stakla” Kasandre Kler, “Mala braća” Rika Hautale i knjigu “Čovek iz Diogenovog kluba” Kima Njumena.

Kad ne piše, pokušava da se sprijatelji sa svakom mačkom koju vidi.

Mačji snovi joj je prva samostalna zbirka.