Prof. dr Savi Damjanovu u petak, 10. maja, biće uručena bijenalna nagrada “Sreten Marić” za petoknjižje “Damjanov: srpska književnost iskosa” u Svečanoj sali Matice srpske – javlja Tanjug.
Nagrada, koju dodeljuju Biblioteka MS i Opština Kosjerić, nosi ime jednog od vrhunskih srpskih esejista Sretena Marića (1903-1992), a o laureatu će govoriti upravnik Biblioteke, dopisini član SANU Miro Vuksanović i prof. dr Gojko Tešić, koji je bio predsednik žirija.
Žiri, u kome su pored Tešića bili Katarina de Leobardi-Tivo i Radovan Popović, odluku je doneo jednoglasno, nakon što je razmotrio sva dostupna esejistička dela sačinjena u srpskom jeziku i objavljena 2011. i 2012. godine.
U navedenom periodu, prema konstataciji žirija pojavilo se nekoliko izuzetnih esejističkih ostvarenja, pre svega M. Nedića, M. Šutića, P. Pijanovića, M. Nenina, D. Hamovića, S. Brajović, S. Vladušića i T. Brajovića i to je na plodan način otežavalo odlučivanje.
“Odluka o ovogodišnjoj nagradi, kao i ranijih godina kada je dodeljena Borislavu Radoviću, Slavku Gordiću, Jovici Aćinu i Kolji Mićeviću, donesena je u skladu sa kvalitativnim zakonomernostima i poetikom eseja kao otvorene književne forme i samosvojnog stvaralačkog gesta u kojem se na jedinstven način prepliću imaginacija, znanje i inventivna zapitanost, sazdajući posebnu jezičku i misaonu tvorevinu”, stoji u obrazloženju odluke žirija.
Podsetivši da nagrađeno petoknjižje “Srpska književnost iskosa” čine knjige : “Veliki kod: Đorđe Marković Koder”, “Vrtovi nestvarnog. Ogledi o srpskoj fantastici”, “Srpski erotikon”, “Nova čitanja tradicije 1-3” i “Šta to beše srpska postmoderna?”, žiri je istakao da su ove knjige pisane “izrazito modernim i po mnogo čemu osobenim, drugačijim, provokativnim esejističkim rukopisom koji je oplemenjen dinamičnom čitalačkom, kritičkom i interpretativnom svešću o modernosti srpske književne baštine”.
“Damjanov je” smatra žiri “u mnogo čemu oplemenio i obogatio književnoteorijsku i književnoistorijsku misao savremene nauke o srpskoj književnosti – opredeljujući se za modernu metodologiju, i za ‘marićevsku tradiciju’ koja se u njegovom rukopisu na najlepši način nastavlja”.
