U izdanju Službenog glasnika, tokom septembra, trebalo bi da bude objavljena nova knjiga Laure Barne „Crveni presek“. Reč je o delu posvećenom najvećem srpskom impresionisti Kosti Miličeviću, i njegovoj slici „Vido“ iz 1919. godine, stradaloj u nemačkom bombardovanju tokom Drugog svetskog rata. Ipak, roman ukazuje da je umetničko delo neuništivo i kad mislimo da je uništeno, jer je život Veliki Kreator nezamislivih čuda!

Ovo je roman o pisanju romana i potrazi za građom o tragičnoj sudbini jednog od najzaslužnijih slikara srpskog umetničkog eksperimenta, koji su upustili dah moderne Evrope u Srbiju, ali i sudbinama svih preosetljivih (kako stoji i u posveti), nespremnih da zarad sitnih, trenutnih interesa izgube vekovima građen identitet. Takođe, to je roman o ljubavima, nesporazumima, željama i nadanjima, emocijama isprepletenim kroz savremene ali i događaje iz prošlosti, koje pisac kao glavni akter kroz nametnutu mu igru, u koju je uvučen spletom gotovo nemogućih okolnosti, prikuplja i od njih gradi autentičnu priču prilagodljivu svakom vremenu.

Izvesni Matematičar u svom iznajmljenom stanu, u nekadašnjoj prvoj Srpskoj crtačkoj i slikarskoj školi na Dorćolu, otkriva sef sa sedam crteža, koje je Kosta Miličević crtao u kupeu Orijent ekspresa na putu iz Minhena za Beograd 1903. godine, kao predskazanje Velikog rata (1914-1918). Igrom kombinatorike, Matematičar bira aktere ali i bizaran način, pa i mesto – rusku knjižaru – gde će im ostaviti crteže, svestan da će ih tek oni, svojim jakim senzibilom i povezanim sudbinama, sklopiti u jednu sliku kao magični pazl – čuvenu sliku “Vido”, vraćajući je u život, ali i istoriju umetnosti.

Roman „Crveni presek“ trenutno se prevodi na mađarski jezik.

Laura Barna (1964) književnica i istoričarka umetnosti, objavljuje proze i stručne radove iz istorije umetnosti od 1995. godine. Njene priče i eseji zastupljeni su u mnogim antologijama, zbornicima i almanasima, a priče su prevođene na engleski, mađarski i poljski jezik. Do sada je objavila jednu monografiju o srednjovekovnim manastirima u Bosni, knjigu eseja o umetnosti, dve zbirke priča i devet romana, među kojima i roman “Moja poslednja glavobolja” kojim je 2009. godine ušla u najuži izbor za NIN-ovu nagradu. Za svoje književno delo, dobila je više priznanja: „Miroslav Dereta“, „Branko Ćopić“, „Milutin Uskoković“, „Dmitrije Mitrinović“… Član je Udruženja književnika Srbije i Upravnog odbora Fonda „Isidora Sekulić”.